Evet, neşenizi iki, hatta beş katına çıkaracak mutlu haberi      aldınız, tekar hamilesiniz... Tebrik ederim.J Ancak bu güzel  haberi evinizin biricik odağına, çocuğunuza nasıl  vereceksiniz? Bununla ilgili birkaç ipucum olacak...

     Öncelikle unutulmamalıdır ki  haberi veriş şekliniz,  çocuğunuzun kardeşini kabullenmesinde çok etkili olacaktır.  Bunun için ilk dikkat edeceğiniz şey ise onun bu olayı  algılayabileceği, yaşına uygun şekilde bu haberi ona iletmek  olmalıdır. Yani mesela çocuğunuzun yaşı küçükse 3 yaş  mesela somut düşünme döneminde olduğundan  haberi  karnınız biraz büyüdükten sonra karnınızı göstererek vermeniz  onun için daha anlamlı olacaktır. Tabi burda dikkat edeceğiniz  şey haberi sizden alması karnınız büyüyene kadar  başkalarından duymaması olmalıdır. Çünkü bu aranızdaki  güven ilişkisini zedeleyebilir. Bizim toplumumuzda  gelen  misafirin “Sen şimdi abi/abla mı olacaksın?” sözleri adetten  sayılır. Siz çocuğunuzla bu haberi paylaşmadan başkalarının bunu sormasına izin vermemeye çalışın. Daha büyük yaşlarda ise çocuğunuz bu haberi daha kolay kavrayabilir. Ona bu haberi daha önce verebilir ve mutluluğunuza onu da ortak edebilirsiniz.

             İkinci önemli nokta bu haberi veriş şekliniz bence. Bana kardeşimin olacağı haberini verdikleri zamanı hala çok net hatırlıyorum. “Sen çok istediğin için sana bir kardeş geliyor. Sen onun ablası olacak ve ona çok iyi bakacaksın.” Demişti annem. O an üzerimdeki baskıyı anlatamam herhalde. Kardeşimle aramda dokuz yaş var. Kardeşimin olmasını çok istediğim doğruydu ancak kardeşimin ben istediğim için olacağı fikri beni büyük bir sorumluluk altına sokmuştu.  Ya ona iyi bakamazsam, ya geldiğinde onu sevemezsem, ya abla olmak zorsa... Birçok şey geçti sanırım aklımdan. Bu sebeple çocuğunuza bu haberi verirken “Sen istedin diye oldu.” Gibi sorumluluk yükleyici ya da suçlayıcı tabirlerden kaçının. Bunun yerine daha yapıcı ve heyecanınıza onu da ortak etmek istediğinizi bildiren cümleler kurmaya çalışın. “ Yaşasın evimize bir kardeş geliyor.” “çok heyecanlıyım, bir kardeşin olacak.” Vb...

           Son olarak anasınıfında çok rastladığım bir durumdan bahsetmek istiyorum. Genellikle ikinci çocuk durumu ortaya çıktığında anneler şuu düşünmeye başlıyor sanırım, “Şimdi evde iki çocukla ilgilenmesi çok zor olacak, kardeşiyle ilgilenirken onu kıskanacak, o zaman kardeşi doğana kadar biraz daha yanımda kalsın ve onunla ilgileneyim doğduğu zaman da anasınıfına başlatalım.” Üzgünüm ama bu çok sık gördüğüm bir durumdu. Kardeşinin doğumuyla anasınıfına başlatılan öğrencimin düşüncelerini de paylaşmam gerekirse, “Kardeşim olduğu için beni buraya attılar, annem evde şuan kardeşimle oynuyor, annem artık beni sevmiyor. Eve gitmek istiyorum.” Bu düşünceler çocuğunuzun diğer çocuklarla doğru şekilde iletişime geçmesini engellerken aynı zaanda okulu bir ceza olarak görmesine sebep oluyor. Bu da okula gelmek istememsine ve hayat boyu kurduğu okul imgesinin olumsuz algılanmasına sebep oluyor. Bu yüzden bana göre yapılması gereken bu gibi durumlarda çocuğunuzu (uygun yaştaysa) önce okula başlatıp uyum sağlamasına yardımcı olmanız, arkadaş kazanıp okulunu sevdikten sonra bu müjdeli haberi vermeniz ve ikinci çocuğunuz doğduğunda ilk çocuğunuzun rutinine devam etmesini sağlamanız olmalıdır.

             Sizi tekrar tebrik eder,  
            Keyifli ve sıcak bir hafta geçirmenizi dilerim