Şimdi size kalkıp gökyüzünde ne görüyorsunuz desem, bana nelerden bahsedersiniz? Bulut, güneş, anten, uçak… Ben bu soruyu velilerime sorduğumda gelen cevaplar bunlardan ibaretti. Çocuklarımdan gelen cevapları merak ediyorsunuz sanırım… Onlar bambaşka bir dünyaya sahip. Gökyüzünde gördükleri şeyleri şöyle anlatıyorlar… Gökyüzünde gökkuşağı olur pırıl pırıl, çevresinde kuşlar vardır, astronotlar da gökyüzünde çalışır. Merkür vardır dedi bir tanesi. Yıldızlar vardır geceleri dediğinde biri, arkadaşı hemen müdahale etti yıldızlar hep vardır ama sadece geceleri görünür. Arkadaşının verdiği cevaptan memnun “Ben yıldızları çok severim zaten” dedi… “Ama uçurtmama takılmasınlar?”
Öyle güzel bir dünya kuruyor ki zihinleri, yavaş yavaş yitireceklerini düşünmek üzüyor beni… 4 yaşında bir çocuk günde ortalama 400 soru sorar. Düşündünüz şimdi değil mi ben kaç soru soruyorum diyeJ İnsan büyüyünce her şeyi öğreniyor mu yoksa merakı mı bitiyor? Çocukken yarattığınız dünya güzel değil miydi?
Günümüz çocukları hem şanslılar hem dezavantajlı bence. Elde edebilecekleri çok şey var, bizden çok daha fazla şey görüyor, öğreniyorlar. Ancak bizden çok daha fazla ketleyici şeye maruz kalıyorlar. Başta da teknoloji yapıyor bu ketlemeyi onlara. Bilgisayar oyunları, televizyon programları bunlar çocuğa var olan bir hayali sunuyor. Çocuk tek parmağıyla bütün oyuna hakim olabiliyor. Anasınıfına geldiğinde de yine aynı güce sahip olmak istiyor. Tek bir hareketiyle oyunu yönlendirsin. İstemediği bir şey olduğunda baştan başlatsın. Ancak sosyal hayatı bu şekilde yönlendirmenin mümkün olmadığını anladığında ya okuldan soğuyor ya arkadaş edinemeyen hırçın bir çocuk oluyor. Ayrıca çok basit bir deneme yöntemi önermek isterim sizlere… Günde beş saat televizyon izleyen ve günde bir saat televizyon izleyen 5 yaş çocuklar üzerinde bir deney yapıldı geçen sene. İkisine de aynı konu verildi ve çizdikleri resimler karşılaştırıldı. Günde 5 saat televizyon izleyen çocukların resimlerinin oldukça sade ve ayrıntısız olduğu gözlenirken, günde bir saatten fazla televizyon izlemeyen çocukların resimlerinin canlı renklerde, ince ayrıntılarına kadar düşünülmüş ve sadece olanı değil hayal gücünün de kullanıldığı resimler olduğu görülmüş.
Hayal gücü kuvvetli çocuklar yaratıcı, çözüm odaklı olarak yetişirler. Peki onlarda zaten var olan bu gücü geliştirmek için bizler neler yapabiliriz? Öncelikle onlar için doğru oyuncaklar seçmeliyiz. Renkli boyalar, yap-bozlar yaşına uygun eğitici ve yaratıcı oyunlar da, bu oyunların başında gelmeli bence. Bilgisayar oyunları olabildiğince sınırlandırılmalıdır. Kendi yaşıtlarıyla oynamakta onlar için oldukça geliştiricidir.
Bunların dışında beraber hikaye okumanızı ya da beraber hikaye yaratmanızı önerebilirim. Hikayenin belli yerlerinde kesip çocuğunuzun devam etmesine izin verebilirsiniz mesela. Belli kısımlarda müdahalede bulunmanız iyi olabilir. Ancak hayal gücünü çok ketlemeden yapmaya çalışmalısınız bunu. Ya da bildiğiniz bir hikayenin sonunu değiştirmeyi teklif edebilirsiniz. Her ikiniz için de eğlenceli olacağına eminim.
Her zaman hatırlattığım gibi onların birinci örnekleri sizlersiniz. Bu yüzden yaratıcı sorular sormayı veya size sorulan sorularda yaratıcı cevaplar vermeye çalışmayı ihmal etmeyiniz. Bir süre sonra çocuğunuzun da ne kadar yaratıcı sorularla size geldiğini göreceksiniz.
Son olarak evde kullanmadığınız kavanoz, kumaş, ,ip, kutu gibi artık materyallerden ihtiyacınız olan bir şey yaratabilirsiniz beraber. Ya da bütün malzemelerinizi önünüze alarak “Sence bunlardan ne yapabiliriz?” şeklinde bir oyun oynayabilirsiniz. Başlarda büyük şaheserler yaratamasanız da birlikte kaliteli bir zaman geçireceğinizden hiç şüphem yok...
Bundan böyle çocuklarınızın gelişim sürecinde yaşadığınız sorunlara çıkış yolu aradığınızda, bana info@animagift.com adresinden ya da blog yazılarımızın yorum kısmından ulaşabilirsiniz.
Mutlu bir hafta geçirmenizi dilerim